درباره مالکیت ملک مشاعی بیشتر بدانید

منظور از سبب اشاعه این است که شراکت در مال مشاع چگونه به وجود می آید. این شراکت ممکن است به صورت اختیارى باشد.

همچون شراکتی که از معاملاتی مانند خرید و فروش حاصل می‌ شود یا ممکن است سبب شراکت قهرى و اجباری باشد؛ مانند شراکت ورثه در مال متوفی ، که به سبب ارث حاصل شده است و سهم هر یک از ورثه به گونه‌ای با هم در آمیخته است که قابل جداشدن نیست.

برای ایجاد مالکیت مشاع چند سبب وجود دارد که هر یک را به اختصار شرح می دهیم :

ارث

می دانیم که اموال شخص پس از فوت به وراث او منتقل می گردد و این انتقال به صورت قهری و غیر اختیاری صورت گرفته و اراده در آن دخیل نیست. اگر تعداد ورثه بیشتر از یک نفر باشد ، مالکیت دو نفر بر ماترک (ارث) از نوع مالکیت مشاعی خواهد بود که تابع مقررات خاص خود است و شرکا درهمه اموال موضوع ارث شریک هستند یعنی مالکیت آنها به صورت اشاعه است.

مثلا املاکی که از شخص متوفی به جای مانده بین همه ورثه مشترک و مشاع است و هیچ کس در ارث بر دیگری اولویت ندارد، هر چند که سهم او از ارث بیش از دیگران باشد.

قرارداد

عقد یا قرارداد یکی دیگر از اسباب اشاعه است. به عنوان مثال وقتی دو نفر با هم ملکی را اجاره می کنند هر دو، مالک مشاعی منافع عین مستاجره می شوند. مثال دیگر در این باره ، خرید ملک توسط دو نفر یا بیشتر به طور مشترک است که به این صورت ، دو خریدار، مالک مشاعی ملک می گردند.

باید گفت که عقد یا قرارداد یکی از اسباب ارادی تحقق مالکیت مشاع است زیرا هیچ عقدی بدون اراده و قصد طرفین به وجود نمی آید. به این ترتیب ، چند نفر می توانند با توافق یکدیگر، مالکیت مشاع یک مال یا ملک را در اختیار بگیرند. در این صورت در سند مالکیت میزان مالکیت و سهم هر نفر از کل ملک مشخص می شود.

مثلا در سند می آید؛ مالک دو دانگ مشاع از شش دانگ پلاک ثبتی.

مزج

منظور از مزج یا امتزاج ، مخلوط شدن دو مال است. هر گاه دو مال به صورتی با هم مخلوط گردند که نتوان آن دو را از یکدیگر جدا کرد ، حالت اشاعه یا مالکیت مشاع به وجود می آید. مثل این که دو نفر اموال خود را در مکانی انبار کنند به طوری که با توجه به شرایط ، نتوان اموال را از هم تشخیص داد.

این نوع از سبب اشاعه بر خلاف دو سبب قبلی فقط در رابطه با اموال منقول و اشیاء اتفاق می افتد و در مورد املاک مصداق ندارد.